15.2 Υποχρεωτικές ασφαλιστικές καλύψεις.
Η ασφάλιση καλύπτει την αστική ευθύνη του κυρίου, του κατόχου και οιουδήποτε οδηγού έναντι τρίτων λόγω θανάτου ή σωματικής βλάβης ή ζημιών σε πράγματα περιλαμβανόμενης και της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ψυχικής οδύνης ή ηθικής βλάβης.
Τα κατώτατα όρια ποσών μέχρι τα οποία φθάνει υποχρεωτικά η ευθύνη για αποζημίωση των θυμάτων από τις ασφαλιστικές εταιρείες, που ισχύουν σήμερα, είναι 150.000.000 δρχ. για περιπτώσεις σωματικών βλαβών και θανάτων και 30.000.000 δρχ. για περιπτώσεις υλικών ζημιών
.Σημειώνεται ότι θεωρούνται τρίτοι και κατά συνέπεια δικαιούνται αποζημιώσεως και οι επιβαίνοντες οχημάτων.
Ο ζημιωθείς αποζημιώνεται από την ασφαλιστική εταιρεία ακόμη και όταν υπάρχουν εξαιρέσεις στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή ενστάσεις από αυτό (π.χ. μη πληρωμή ασφαλίστρου από τον ασφαλισμένο).
Η επιλογή φερέγγυου ασφαλιστή αποτελεί μια ισχυρή εγγύηση για την εξασφάλιση των θυμάτων από αυτοκινητιστικά ατυχήματα.
Παρόλα αυτά δε σημαίνει ότι η εξασφάλιση αυτή ισχύει σε κάθε περίπτωση. Γι' αυτό δημιουργήθηκε το Επικουρικό Κεφάλαιο που αναλαμβάνει την καταβολή αποζημιώσεων στις παρακάτω περιπτώσεις:
– Σε εκείνους που υφίστανται υλικές ζημιές και σωματικές βλάβες από ανασφάλιστα αυτοκίνητα.
– Σε εκείνους που υφίστανται υλικές ζημιές και σωματικές βλάβες από αυτοκίνητα που ήταν ασφαλισμένα σε εταιρείες, των οποίων ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας.
– Σε εκείνους που υφίστανται σωματικές βλάβες από άγνωστα αυτοκίνητα (περίπτωση εγκαταλείψεως θυμάτων).
– Σε εκείνους που υφίστανται ζημιές από αυτοκίνητα, που οδηγούνται από πρόσωπο το οποίο προκάλεσε το ατύχημα από πρόθεση.
Παράλληλα έχει δημιουργηθεί, το «Γραφείο Διεθνούς Ασφαλίσεως» το οποίο μεταξύ άλλων, διακανονίζει είτε τις ζημιές που προκαλούν στην Ελλάδα αλλοδαπά αυτοκίνητα είτε τις ζημιές που προκαλούν ελληνικά αυτοκίνητα στο εξωτερικό. Σκοπός του είναι η διευκόλυνση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στο εξωτερικό με την προστασία των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων από την κυκλοφορία αυτή.